Mijn geld of ons geld?

De basis: het huwelijksstelsel

Eerste vraag: hoe zijn jullie gehuwd? Heb je gekozen voor een stelsel van scheiding van goederen of voor het wettelijk stelsel van gemeenschap van goederen?

Scheiding van goederen is transparant

In een stelsel van scheiding van goederen zijn de vermogens strikt opgedeeld. In principe zijn er enkel eigen vermogens. Elke echtgenoot heeft zijn/haar vermogen en alles wat je tijdens het huwelijk verdient (beroepsinkomsten, intresten en dividenden op beleggingen), krijgt (via schenking of testament) of erft blijft eigen. Er is dus geen gemeenschappelijke pot waarin alle verdiensten terechtkomen. Dat betekent niet dat je geen rekening kan hebben die op beider naam staat. Dat kan, maar dan spreekt men over een onverdeelde rekening, waar beide echtgenoten gedeeld eigenaar van zijn. Een stelsel van scheiding van goederen vereist altijd een notariële akte.

Het wettelijk stelsel: soms troebel

Het wettelijk stelsel is een gemeenschapsstelsel. Hier is de logica dat alles wat je tijdens het huwelijk verdient en van daaruit spaart gemeenschappelijk is. Maar: de goederen die je al had van voor het huwelijk blijven in principe jouw eigen goederen. Ook geërfde of gekregen goederen (via schenking of legaat) blijven in principe eigen vermogen. Dat is de basis.

Heb je een vastgoed geërfd of geschonken gekregen, dan blijft dit jouw eigendom. Voor geërfde of geschonken gelden geldt dit eveneens, maar het is van belang hoe je de gelden nadien beheert. Schrijf je deze centen over op een gemeenschappelijke rekening, dan riskeer je na ettelijke jaren niet meer te kunnen bewijzen wat daarvan overblijft. Door alle transacties op die rekening, zijn je eigen gelden de facto gemeenschappelijk geworden door vermenging.

Wil je die gelden eigen houden, laat ze dan storten op een eigen rekening. Dat is minstens individualiseerbaar. Als je die eigen rekening consequent aanhoudt, dan blijft dit  jouw eigen vermogen Weet wel dat  de intresten of dividenden op die gelden– behoudens andere afspraken in het huwelijkscontract – toekomen aan het gemeenschappelijk vermogen.

Verschuiven kan

Je kan steeds beslissen om een eigen goed in te brengen in het gemeenschappelijk vermogen of vice versa (uit te brengen naar de het eigen vermogen). Hiervoor is wel een akte vereist. Eigen goederen hoeven dus niet per sé eigen te blijven. De inbreng kan aangewezen zijn om erfbelasting te besparen en/of jouw echtgeno(o)t(e) extra comfort te bieden.

Vermogens zijn dynamisch

Jonge trouwers kiezen meestal voor het wettelijk stelsel zonder huwelijkscontract omdat er op datum van het huwelijk weinig goederen zijn. Arm getrouwd, warme liefde. Gaandeweg bouw je een gemeenschappelijk vermogen op door te werken en te sparen. Maar dan komt de volgende fase: je erft gelden of vastgoed van je familie. Plots heb je ook een eigen vermogen, naast het reeds opgebouwde gemeenschappelijk vermogen. Misschien is een huwelijkscontract of een contractwijziging dan wel nuttig. De samenstelling van de  diverse vermogens is dus een dynamisch gegeven.

 

Conclusie:

Eerst en vooral: doe de check. Wat is jullie huwelijksstelsel en zijn er eigen vermogens of enkel een gemeenschappelijk vermogen? Wat wensen jullie? Pas daarna aan waar het moet. Heb je geen huwelijkscontract, dan kan er altijd één opgesteld worden. Heb je wel een huwelijkscontract, dan kan een update of een aanpassing nuttig zijn. Een huwelijkscontract biedt de echtgenoten bovendien tal van mogelijkheden om afspraken te maken over de uiteindelijke verdeling bij overlijden of echtscheiding.

Doen.

 

Jo Viaene

Jo.viaene@successiehuis.be