Bart groet ’s morgens de dingen

Een  federale regering is nog lang niet in zicht. Op Vlaams niveau echter beginnen de zaken te bewegen. Bart De Wever heeft het schaakspel geopend. Een kort overzicht van zijn voorstellen op het vlak van erfbelasting:

• In de erfbelasting voeren we een volledige vrijstelling in voor de langstlevende echtgenoten en de wettelijk samenwonenden
• Alsook voor de inwonende kinderen tot 18 jaar
• We sluiten een aantal mechanismen tot ontwijking af..
• We onderzoeken of we schenkingen kunnen stimuleren via het optrekken van de termijn voor het progressievoorbehoud in de erfbelasting

Bon, dat klinkt op het eerste zicht niet slecht.

Budgettair zal één en ander echter nog bekeken moeten worden. De erfbelasting, betaald door de langstlevende echtgenoten en wettelijk samenwonden, bedroeg in 2018 150 miljoen euro. Het is onbekend wat een bijkomende vrijstelling voor jonge kinderen (onder de 18) budgettair betekent. Een bijkomend gat van pakweg 200 miljoen euro, dat kan de Vlaamse begroting niet ‘trekken’.

In mensentaal, wat men geeft aan de ene kant, zal aan de andere kant teruggehaald moeten worden.

Bovendien lees je best ook wat er niet in staat:

• Feitelijke samenwoners: als die elkaar willen begunstigen, bijvoorbeeld via testament, betalen de volle pot (?)
• Kinderen van 18 of ouder genieten geen vrijstelling
• Niet-inwonende kinderen jonger dan 18 genieten geen vrijstelling

Stel dat deze voorstellen goedgekeurd worden, wat is de impact dan voor jouw planning?

a) voor bepaalde families zal het zeker aan te raden zijn meer aan de langstlevende na te laten. Dit kan via testament, schenking tussen echtgenoten (bij scheiding van goederen) of via een keuzebeding in het huwelijkscontract. In eerste instantie zal dan weinig erfbelasting worden betaald.

b) let wel: de langstlevende erft zo een groot deel van het vermogen (of de totaliteit). Die betaalt geen erfbelasting, maar houdt dat vermogen gewoon in bezit en laat het verder aangroeien. Bij zijn of haar overlijden komt alles dan in één keer bij de kinderen terecht. Dat kan duur uitvallen voor de kinderen.

Kortom: een optimalisatie naar de langstlevende is voordelig op korte termijn, maar kan uiteindelijk nadelig uitvallen voor de kinderen . Daarnaast zullen de kinderen (veel) later over het vermogen kunnen beschikken. Tenzij de langstlevende tussentijds een planning uitwerkt in het voordeel van de kinderen bijvoorbeeld via schenkingen.